Czas na szlagier – cz.1: Historia

W piątek Polonia zmierzy się z Łódzkim Klubem Sportowym. Będzie to starcie dwóch klubów zasłużonych w historii polskiej piłki. Jeszcze kilka lat temu te drużyny mierzyły się na najwyższym poziomie rozgrywek. 

Dziś próbują odbudować się, po tym, jak na skutek nieodpowiedzialnej polityki włodarzy, musiały ogłosić upadłość i wystartować 3 lata temu w IV lidze. Piątkowy mecz bez wątpienia nie będzie zwykłym III-ligowym spotkaniem. Kibice obydwu drużyn na pewno zapewnią ekstraklasową oprawę i miejmy nadzieję, że piłkarze się do nich dostosują.

ŁKS Łódź to obok Polonii najstarsza drużyna w naszej lidze, jak i jedna z najstarszych w historii. Klub z Łodzi został założony w 1908 roku, a zarejestrowany w następnym roku. Już 4 lata później ŁKS wygrał mistrzostwo Łodzi. W 1913 łodzianie związani z ŁKS-em samodzielnie wybudowali boisko przy ul. Srebrzyńskiej. Na okres I wojny klub zawiesił działalność, gdyż zawodnicy poszli na wojnę. Po I wojnie łódzka drużyna zyskiwała na znaczeniu i stała się jedną z najważniejszych w Łodzi. ŁKS,  podobnie jak Polonia, wziął udział w pierwszych ligowych rozgrywkach – Polska Liga Piłki Nożnej, które wystartowały 3 kwietnia 1927 roku. Łódzka drużyna pierwszy sukces osiągnęła w 1932 roku, kiedy zajęli 4 miejsce w lidze. Wynik ten udało się im powtórzyć dopiero 14 lat później. Tłuste lata dla klubu nastąpiły w latach 50-tych. Drużyna trenowana przez Władysława Króla zajęła w 1954 drugie miejsce, w 1957 trzecie miejsce i wygrali Puchar Polski, a w 1958 zdobyła upragnione, pierwsze w historii mistrzostwo kraju. W 1968 roku kibice musieli pogodzić się ze spadkiem drużyny do II ligi (wówczas II poziom). Tam ŁKS grał krótko, już w 1971 roku awansował do I ligi. Równie przeciętnie ŁKS radził sobie w latach 80-tych. Wtedy największym sukcesem było zajęcia 4 miejsca w lidze w 1988 roku, walkę o 3 miejsce przegrali z Legią Warszawa, gorszym bilansem bramkowym. W latach 90-tych kibice łódzkiej drużyny mieli już więcej powodów do radości. W 1994 znaleźli się w finale Pucharu Polski (przegrali z Legią), to premiowało ich jednak do wystąpienia w Pucharze Zdobywców Pucharów. Z niego odpadli szybko, przegrali obydwa mecze z FC Porto. W 1998 roku ŁKS zdobył drugie (i jak na razie ostatnie) mistrzostwo kraju.  Łódzkiemu klubowi ponownie jednak nie udało się podbić europejskich pucharów, ale dwumecz w kwalifikacjach z Manchesterem United na pewno zapadł w pamięć wszystkim kibicom. ŁKS przegrał na wyjeździe, ale u siebie sprawił miłą niespodziankę kibicom i bezbramkowo zremisował z angielską drużyną. Biorąc pod uwagę, że Manchester wygrał w tamtym sezonie Ligę Mistrzów, a mecz z ŁKS-em był jedynym, w którym Anglicy nie strzelili bramki, klub z Łodzi na pewno nie miał się czego wstydzić. Od tego momentu ŁKS-owi zaczynało się wieść coraz słabiej. W 2000 roku klub spadł do II ligi (wówczas II poziom rozgrywek). Tam spędził 5 sezonów, w 2006 roku ŁKS-owi udało się powrócić do Ekstraklasy. Tam rozegrał 3 sezony i został zdegradowany do I ligi. W sezonie 2011/2012 łodzianie zagrali po raz ostatni na najwyższym szczeblu rozgrywek. W 2012 roku zostali znów zdegradowani do I ligi. Tam nie dokończyli nawet sezonu, klub z powodów finansowych wycofał się z rozgrywek. Ze względu na ogromny dług ówczesnego właściciela – Łódzki Klub Sportowy Spółka Akcyjna,  odbudowy podjął się więc inny podmiot – Akademia Piłkarska ŁKS. Klub wystartował w sezonie 2013/2014 w IV lidze i pewnie wygrał te rozgrywki. W zeszłym sezonie ŁKS-owi, tak jak i Polonii, nie udało się wywalczyć drugiego awansu z rzędu. Klub z Łodzi zakończył rozgrywki z 53 punktami na 5 miejscu – 11 punktów przewagi nad Polonią. [na podstawie oficjalnej strony ŁKS-u]

Arkadiusz Bąk
Arkadiusz Bąk (fot. Zbigniew Luchciński)

Ze względu na to, że zarówno nasz klub, jak i ŁKS posiadają bogatą historię, oczywistym jest, że losy tych drużyn nie przecinają się po raz pierwszy. W 1921 oba kluby wzięły udział w Mistrzostwach Polski. W rozgrywkach tych brało udział 5 drużyn – mistrzowie okręgów. Była to druga edycja tych zmagań, ale pierwsza z wyłonionym zwycięzcą – Cracovią. Nasza drużyna zajęła drugie miejsce z 10 punktami, a ŁKS ostatnie z 1 oczkiem. W tamtych rozgrywkach dwa razy pokonaliśmy łódzki klub, najpierw 6:1, a potem 1:0. Tak, jak wcześniej wspominałem, również obie drużyny współtworzyły pierwsza polską ligę piłki nożnej. Te rozgrywki rozpoczęły się 3 kwietnia 1927 roku, a skończyły 13 listopada tego samego roku, wzięło w nich udział 14 drużyn. Polonia i ŁKS w 26 meczach zdobyli tyle samo punktów – 25. Nasza drużyna ze względu na słabszy bilans bramkowy (tak przypuszczam) uplasowała się na 8 miejscu, za ŁKS-em. W bezpośrednich starciach to my byliśmy jednak górą. Polonia u siebie wygrała 2:1, a na wyjeździe 4:3. W 1948 roku to również te dwa kluby wzięły udział w pierwszych rozgrywkach ligowych po II wojnie światowej. Co ciekawe, w tym sezonie znów w tabeli znaleźliśmy się w bezpośrednim sąsiedztwie łódzkiej drużyny. Tym razem to jednak my byliśmy górą, zajęliśmy 7 miejsce z 26 punktami, ŁKS stracił do Polonii 2 punkty. Tak, jak w 1927, łodzianie dwa razy musieli uznać wyższość „Czarnych Koszul”. Polonia wygrała u siebie 3:1. a na wyjeździe 4:2. W tabeli obok siebie znaleźliśmy znów w sezonie 1997/1998. Wtedy to obydwie drużyny walczyły ze sobą o Mistrzostwo Polski. Lepsi ostatecznie okazali się ełkaesiacy, którzy wygrali ligę, zdobywając 66 punktów w 34 meczach, Polonia zakończyła ligę na 2 miejscu z 63 punktami. Trzeba przyznać, że triumf łodzian był zasłużony. W tamtym sezonie pokonali oni naszą drużynę dwukrotnie, u siebie 2:0, a na wyjeździe aż 3:0. Na pocieszenie kibicom Polonii został tytuł króla strzelców –  Arkadiusz Bąka, który o statuetkę do końca walczył z napastnikiem ŁKS-u – Markiem Saganowskim. W tamtym sezonu do pierwszego składu przebił się nasz obecny trener – Igor Gołaszewski, a dyrektorem sportowym był Jerzy Engel. 

W sezonie 1999/2000 ŁKS i Polonia znalazły się natomiast na przeciwległych biegunach. Nasza drużyn zdobyła swoje drugie mistrzostwa, a ŁKS zajął przedostatnie miejsce i spadł do II ligi. W bezpośrednich starciach byliśmy dwa razy lepsi. Na Konwiktorskiej Polonia wygrała 1:0, a na wyjeździe 2:0. W każdym z tych dwóch meczów bramkę zdobywał Gołaszewski.

Marian Łącz
Marian Łącz (fot. EastNews)

Historię obu klubów łączy też wielu piłkarzy, którzy w swojej karierze występowali zarówno w Polonii, jak i ŁKSie. Jednym z pierwszych był Mieczysław Ałaszewski. Ałaszewski to wychowanek łódzkiego klubu, do Polonii przyszedł w 1925 i grał u nas przez 10 lat. W 124 meczach strzelił 48 bramek, dzięki czemu jest prawdopodobnie najlepszym strzelcem Polonii w historii. W Polonii grał też jego o 3 lata młodszy brat – Edward Ałaszewski, również wychowanek ŁKS-u. Młodszy Ałaszewski grał początkowo na napadzie, po kontuzji został jednak bramkarzem. Oprócz gry w piłkę, był świetnym kreślarzem i rysownikiem. Swoim rysunkami i komiksami upiększał wiele gazet, m.in. Przegląd Sportowy. W koszulce ŁKS-u, a potem Polonii występował też Marian Łącz. W Polonii rozegrał w latach 1950-1956 35 meczów i strzelił 28 goli. Grę w piłkę łączył z aktorstwem. Widzowie mogli podziwiać go zarówno w warszawskich teatrach, jak i na ekranach telewizorów. Odegrał mniejsze role w klasykach polskiego kina: m.in. „Janosik”, „Brunet wieczorową porą”, „Co mnie zrobisz, jak mnie złapiesz”, „Miś” i „Alternatywy 4”.

Jeśli chodzi o historię współczesną, trzeba wspomnieć o jednym z członków obecnego sztabu szkoleniowego i byłym napastniku Polonii – Jacku Kosmalski. Do „Czarnych Koszul” przyszedł w 2004 roku właśnie z ŁKS-u. W łódzkiej drużynie wystąpił w 20 meczach i strzelił 5 bramek. Miał też oferty z Wisły Kraków i zagranicznych klubów, ale do przyjścia do Polonii nakłonił go Prezes Engel. Również w najnowszej historii Polonii możemy znaleźć graczy, którzy zasmakowali gry w tych dwóch klubach. Wychowankami ŁKS-u są Jacek Karbowniak, Adam Grzybowski, zawodnicy, którzy pomagali w odbudowie Polonii. W juniorach łódzkiej drużyny grał też nasz obecny bramkarz – Przemysław Kazimierczak.

W Polonii i ŁKS-ie grali też m.in.:

  • Ensar Arifović – w Polonii w sezonie 2005/2006, 6 bramek w 24 meczach, potem odszedł do ŁKS-u
  • Marcin Wachowicz – 1 mecz w mistrzowskim sezonie 1999/2000
  • Maciej Terlecki – 4 mecze, sezon 1992/1993 i 2005/2006
  • Krzysztof Nykiel – wychowanek ŁKS-u, w Polonii 6 meczów w rudzie jesiennej sezonu 2005/2006

Na koniec historycznej części zapowiedzi, bilans spotkań obydwu klubów: 19 zwycięstw Polonii, 8 remisów i 15 porażek naszej drużyny, bramki 67-67 [źródło: hppn.pl, „Poniższe statystyki dotyczą jedynie meczów ligowych rozegranych w I i II lidze (dzisiejszej ekstraklasie i I lidze). Tym samym nie są w nie wliczone mecze pucharowe oraz ligowe rozegrane na niższym niż drugi szczebel rozgrywek krajowych.”]

Dzisiaj wieczorem ukaże się druga część zapowiedzi, w której przyjrzymy się obecnej drużynie ŁKS-u.

Źródło: 90minut.pl / wikipedia.pl / mogiel.net / lkslodz.pl / hppn.pl

Author: muchomor

1 thought on “Czas na szlagier – cz.1: Historia

Dodaj komentarz